Wisłowiec

Miejscowość położona w środkowej części Gm. Stary Zamość w obrębie Działów Grabowieckich.

Wieś powstała zapewne w drugiej połowie XVIII wieku na terenie Udrycz i wzięła swą nazwę od właścicieli wsi – Wisłockich. Ewaryst Kuropatnicki w 1786 roku pisał tak: „Udrycze wieś z pałacykiem niegdyś domu Debolich, teraz Wisłockich”. Pod koniec XVIII wieku Udrycze [wraz z Wisłowcem] dostały się w ręce Józefy Szydłowskiej, która wniosła je w wianie Onufremu Kickiemu. Po śmierci tego ostatniego w 1823 roku majątek odziedziczyła jego córka Teresa Kicka. Jej brat Ludwik był adiutantem księcia Józefa Poniatowskiego często goszczącego w Udryczach. Ponoć Teresa zakochana w księciu ślubowała mu dozgonną miłość i rzeczywiście nie wyszła za mąż. Zabroniła także płacić zaborcy podatki ze swego majątku, dlatego władze carskie przejęły za długi dobra Udrycz i zlicytowały je. (J. Dąbska, B. Sprawka 1980, s. 2) Pierwsza wzmianka o Wiosłowcu pochodzi z 1827 roku, kiedy był w powiecie zamojskim i parafii Stary Zamość, a liczył 41 domów i 264 mieszkańców (Tabela 1a…, t.II, s. 271) Wieś wchodząc w skład dóbr Udrycze dzieliła jej losy. W 1842 roku dobra te za długi dzierżawił Ludwik Błaszczyński, od którego prawa nabył Kajetan Mrozewicz. W 1872 roku dobra Udrycze kupił na licytacji za 45 500 rubli Bolesław Klepaczewski, ale jeszcze w tym samym roku sprzedał je Ignacemu i Marii z Lipczyńskich Zawadzkim (APZ, Akta hipoteki Udrycze). Pod koniec XIX wieku było w wiosłowcu 51 domów i 343 mieszkańców, katolików oraz 345 mórg ziemi włościańskiej (SGKP, wpisy, s. 455). Według spisu z 1921 roku wieś liczyła 51 domów i 379 mieszkańców, w tym 2 Żydów (Skorowidz…, t. IV, s.126). W 1929 roku istniała tu Spółdzielnia Mleczarska, która zajmowała się przetwórstwem mleka (Ks. Adr. 1929, s.595). Podczas okupacji wieś została wysiedlona w nocy z 30 listopada na 1 grudnia 1942 roku, a wysiedloną ludność przewieziono do obozu w Zamościu. W 1947 roku wieś liczyła 389 ha ziemi oraz 382 mieszkańców (S. Zgrzywa 1964, s.7). W lesie Pańska Dolina znajduje się cmentarz z I wojny światowej, założony prawdopodobnie w 1914 roku. Posiada on kształt prostokąta o powierzchni 0,056 ha. Na cmentarzu znajdują się 4 mogiły indywidualne i 21 zbiorowych, w których pochowano 60 żołnierzy rosyjskich i 64 austriackich (D. Kawałko 1994, s.197).

Skip to content