Noc Kupały, Sobótka czy też Noc Świętojańska, bez względu jak nazwiemy tę noc jest ona wyjątkowa, zawiera bowiem pamięć minionych czasów. Początki obchodów tego święta sięgają czasów pogańskich i związane były z okresem letniego przesilenia. Dawniej były świętem pełnym magii i wróżb, świętem miłości i urodzaju. Najbardziej znanym i pobudzającym wyobraźnię elementem było poszukiwanie w tę noc nieistniejącego, legendarnego kwiatu paproci, który miał zapewnić znalazcy bogactwo i dostatek. Obyczaje sobótkowe związane były zawsze z kultem ognia i wody. Tak więc do dzisiaj zachował się zwyczaj palenia ognisk- symbolu miłości i życia rodzinnego, oraz zwyczaj puszczania wianków z nurtem wody. To właśnie obchody tego święta były pretekstem do spotkania członków Koła Gminnego Związku Emerytów i Rencistów ze Starego Zamościa 23 czerwca w Wierzbie „przy źródełku”. Wychodząc naprzeciw tradycji w wesołej atmosferze wśród śpiewów było wicie wieńców i puszczanie ich na wodę. Było także ognisko i wspólne grillowanie. Zabawa trwała do późnych godzin wieczornych. |
Fot. i oprac. Elżbieta Czarny